Χτίζοντας σήμερα για το αύριο

Οι γαιόσακοι

 

Οι γαιόσακοι σαν τεχνική είναι και παλιά και νέα. Σάκοι με άμμο χρησιμοποιούνται από το στρατό για τη δημιουργία οχυρωματικών έργων ή για τον έλεγχο των νερών των ποταμών. Οι ίδιοι λόγοι που καθιέρωσαν τους σάκους στις παραπάνω εφαρμογές ισχύουν και για το κτίσιμο σπιτιών. Οι τοίχοι είναι συμπαγείς και γεροί, αντέχοντας όλων των ειδών τις καταπονήσεις από άσχημες καιρικές συνθήκες μέχρι σφαίρες και βόμβες. Μπορούν να χτιστούν πολύ γρήγορα και απλά με ελάχιστα εργαλεία.

 

Συνήθως χρησιμοποιούνταν σάκοι από κάνναβη οι οποίοι λειτουργούσαν άψογα μέχρι να σαπίσουν. Οι σάκοι από πολυπροπυλένιο που έχουν επικρατήσει πλέον, έχουν μεγαλύτερη αντοχή εφόσον κρατούνται μακριά από το ηλιακό φως. Στις μόνιμες κατασκευές οι σάκοι πρέπει να καλύπτονται από εξωτερικό επίχρισμα.

Την παραπάνω μέθοδο επανέφερε ο αρχιτέκτονας Nader Khalili πειραματιζόμενος με σάκους γεμάτους πηλό σαν δομικά συστατικά, δημιουργώντας έτσι θόλους και αψίδες. Ο Khalili ήταν εξοικειωμένος με τεχνικές από την μέση ανατολή που χρησιμοποιούν πλιθιά για να δημιουργήσουν τέτοιου είδους στοιχεία. Παρατήρησε λοιπόν ότι οι σάκοι με χώμα είναι ιδανικοί για θολωτά σπίτια.

 

Και ενώ ο Khalili μας άφησε χρόνους η τεχνική των γαιόσακων δεν σταμάτησε να εξελίσεται. Η πιο προηγμένη μορφή τους λέγεται hyper adobe (υπερ-πλιθί ελληνιστί) και χρησιμοποιεί δικτυωτούς σάκους για τρόφιμα με το χιλιόμετρο. Αποτέλεσματα: περισσότερη.στιβαρότητα της κατασκευής χωρίς την ανάγκη χρήσης ενδιάμεσων συνδετικών παραγόντων, μεγαλύτερη ευκολία στο χτίσιμο και πολύ καλύτερη διαπνοή του κτιρίου.